“ JJ Cale (1938-2013) wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke songwriters van de 20ste eeuw. Bewonderd door sterren als Eric Clapton, Mark Knopfler of Neil Young, laat hij een onschatbare erfenis na: wereldhits als “Cocaine” (1975) of “After Midnight” (1972), een unieke gitaarstijl, een onnavolgbare verfijnde vocale stijl. Richard Koechli interpreteert 10 van de onsterfelijke Cale-songs respectvol en eigenzinnig en schrijft ook een boek over de relaxte pionier; over Cale's muziek en carrière, de mythen die hem omringen, de historische context en de filosofie van muzikale terughoudendheid… “

We trekken naar Zwitserland, naar het noordwestelijke uiteinde van het Vierwoudstrekenmeer, het economische en culturele centrum van Binnen-Zwitserland, op zoek naar Richard Koechli. Hij is een roots zanger, gitarist, songwriter en schrijver die actief is in de muziek scene van Luzern. Zijn geliefde bottleneck gitaar is de perfecte link naar de blues, waar hij al jaren compromisloos en met succes naar streeft. Koechli treedt solo op, of met zijn liveband Blues Roots Company (Fausto Medici: drums, David Zopfi: bas, Michael Dolmetsch: keys, Heini Heitz: ak- gitaar & Dani Lauk: harmonica). Zijn cd's werden bekroond met een Swiss Blues Award en zijn muziek werd gebruikt in films. In 2014 werd Koechli's muziek voor de succesvolle Zwitserse film "Der Goalie bin ig" van regisseur Sabine Boss als beste filmmuziek (de muziek was een coproductie met Peter von Siebenthal) bekroond met de Swiss Film Prize. Koechli was ook éérste Zwitser die met zijn liveband op het hoofdpodium verscheen van het gerenommeerde Lucerne Blues Festival. Hij bedankte de organisatie met het officiële 20-jarige jubileumlied “Lucerne is a Blues Town”.

Koechli werkt al 30 jaar als professionele gitarist op het podium en in de studio met talloze grootheden als Blues Max, Polo Hofer, Lilly Martin, Dada Ante Portas, Dänu Brüggemann, Reto Burrell, Yvonne Moore, Luke Gasser, Jens Krüger, Jenny White, Nico Brina, Dänu Wisler of Doris Ackermann. Hij maakte in Duitsland en de VS naam als auteur van succesvolle gespecialiseerde gitaarboeken.

In 2016 verscheen zijn boek “Dem Blues auf den Fersen” (de blues op de hielen). Hierin neemt hij ons mee op een aangrijpende, eigenzinnige reis van het denken aan tempels van de Afro-Amerikaanse muzikale ziel. Samen met de bekende tv-spreker Ernst Süss bracht hij het werk op podia in de vorm van een muzikale lezing. In 2017 verscheen zijn fictiewerk "The Forgotten King of the Blues - Tampa Red". Het is een bijzondere biografie over een van de belangrijkste pioniers in de blues geschiedenis.

In 2018 verscheen zijn laatste album ‘Parcours’. Het J.J. Cale tribute album ‘The Real Chill, Remembering J.J. Cale’ met als (gratis!) bijlage de 368 pagina’s tellende romanachtige biografie over Cale’s leven “JJ Cale the Silent Master”, verscheen in september. De opnames zijn gemaakt tijdens de Covid-19 lock down periode in het voorjaar van 2020. Koechli zocht zijn toevlucht in de studio, werkte er alleen -op de eenzame manier zoals Cale dat destijds vaak deed- en werd deels en op afstand ondersteund door zijn podiumband. Op de track list staan tien Cale-nummers en, als bonus nog 3 andere originele Koechli-nummers, die de invloed van Cale ontegensprekelijk laten horen.

Met “Don't Go to Strangers”, een nummer uit ‘Naturally’, Cale’s debuutalbum uit 1972, opent Koechli -hier met orgel uitstekend gespeeld door Michael Dolmetsch- zijn eigenzinnige en knappe hommage. Het gekende “Carry On” nam Cale in 1981 op voor zijn album ‘Shades’. In Koechli’s versie valt de levendige cajun viool op. Don Nix’ “I'm Going Down” stond ook -naast Muddy Waters’ “Mojo”, als een van de twee covers- op Cale’s debuutalbum en bevat hier veel van Kochli’s signature slide gitaar. Het Latino getinte “Sensitive Kind” (‘Live @ Cains Ballroom, Tusla’, 1975) rolt dan relaxt uit de boxen, waarna drie tracks uit Cale’s 1974-album ‘Okie’ volgen. Uit zijn derde studio album kiest Koechli “Cajun Moon”, “Anyway the Wind Blows” (een nummer dat Eric Clapton in 2017 opnam op zijn album ‘Live in San Diego’) en het etherische “The Old Man and Me”. Uit ‘To Tulsa and Back’ (2004) komt “These Blues”. Dit uitstekende ragtime nummer brengt Koechli meesterlijk. De twee resterende Cale nummers komen ook uit zijn debuutalbum. Zijn wereldhit “After Midnight” krijgt een eigenzinnige update en op “River Runs Deep” is de percussie knap aanstekelig. Het eerste bonus nummer en origineel “I Got Life”, zowel als “Easy Road” en “Just Look What You Have Done” verraden al na de eerste akkoorden de invloed van de songwriter op Koechli. Enkel “groten” -Richard Koechli is er m.i. zo een- kunnen J.J. Cale’s stijl benaderen.

Richard Koechli’s ‘The Real Chill (Remembering J.J. Cale)’ is gelukkig géén “best of” album geworden, maar een dat de sterkte van de meester van de Tulsa Sound zonder enige afbreuk, met verve opnieuw tot leven brengt.

“ Fortunately, Richard Koechli's ‘The Real Chill (Remembering J.J. Cale)’ has not turned out to be a "best of" album, but one that brings back to life with verve and without prejudice, the strength of the only Master of the Tulsa Sound... “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list: 01. Don't Go to Strangers – 02. Carry On – 03. I’m Going Down [Don Nix] – 04. Sensitive Kind – 05. Cajun Moon – 06. Anyway the Wind Blows – 07. The Old Man and Me – 08. These Blues – 09. After Midnight – 10. River Runs Deep – 11. I Got Life – 12. Easy Road – 13. Just Look What You Have Done / All songs written by: J.J. Cale (& Richard Koechli: 11-13), or as [noted: 3] © 2020 – Produced: by Richard Koechli | Album credits: Richard Koechli: vocs, guitar & his live band (see above)

Discography RICHARD KOECHLI: The Real Chill, Remembering J.J. Cale (cd & book: "JJ Cale, the Silent Master") [2020] | Hard Times Need Hope, by Lilly Martin, Mikey Wunderbar & Richard Koechli [2020] | Parcours, w/Blue Roots Company [2018] | Searching for the Blues (2cd) [2015] | Still Howlin – Live [2013] | Howlin’ with the Bad Boys, Dedicated to the Pioneers of the Afro-American Folk Music [2011] | Relaxed, des Racines du Blues a l’Ame du Folkrock [2008] | Blue Celtic Mistery [2003] | Envole Toi [1997] |